Yalnizlik, arayiş

[KEMALİST]

Dipsiz bir kuyunun içinde yalnızım
Yalnızım, etrafımda kimse yok
İçimde korkunç bir ürperti var
İçimde ki korku artınca
Başımı ellerimin arasına aldım
Kendimi arıyorum
Yalnızım, yanımda kimse yok
Rabbimden başka kimsem yok
İnsanlardan uzağım.


Herkes kendine yabancı
Kalpleri karanlık ve ıssız
Gözleri görmüyor
Rabbim acaba bende mi böyleyim
Bende mi böyle olacağım

İçimdeki o ürperti kaybolunca
Başımı kaldırdım ve etrafa bakındım
Kuyunun içinde ki o beyaz ışığı gördüm
Ona doğru ilerlerken kendime şu soruyu sordum
‘‘ acaba orada karanlıktan kurtulabilir miyim’’?
Kuyunun içindeki ışığın sonuna vardım
O kadar güzel bir ışık ki kalpler aydınlık
İnsanlar mutlu ve huzurlu
Gözlerim görüyor
Rabbim sana daha yakınım

SEYYAH